Donderdag 10 augustus
Van Jelsa naar Rosendal
We arriveren in Jelsa Hotell in gelijknamige dorp bij en - zo vernemen we achteraf - het hotel van Cecilie Jelsa. Maar… tot onze verbazing lijkt het hotel gesloten. We bellen naar het nummer op het briefje bij de deur. Oh, did you book? I arrive in 2 minutes! En effectief, iets later scheert een landrover om de hoek met een dame met kort geknipt grijs haar, sportief rond de 60.
I told booking.com that they may not put my hotel online! I am not ready for it. Het lijkt mij nogal onwaarschijnlijk dat een boekingsplatform op wereldniveau zou rekening houden met een dame in een klein dorpje aan een Noors fjord. Hoe dan ook, terwijl ze van de ontsteltenis bekomt, arriveert een jong gezet blond dametje, pas afgestudeerd als ingenieur, ook geboekt via booking. Nuchtere commentaar van Cecilie: at any case… the system seems to work! Restaurant blijkt niet open te zijn, maar chef is toevallig aanwezig en zal voor ons gedrieën pizzas maken. De rest van haar gasten zijn er nu niet. Het is werkvolk in de naburige steengroeve, waar dioriet wordt ontgonnen door een Duitse firma, bestemd voor de wegenbouw onze oosterburen.
Tijdens het avondmaal - pizza met een toetje van koude pannenkoek, een overblijvertje van het trouwfeest gisteren - geraken we aan de babbel. Eigenlijk is Cecilie schrijnwerker en runde ze tot vorig jaar een bouwfirma met 20 man personeel. Fin-de-carrrière wilde ze nog wel iets anders doen. Toen het plaatselijke bejaardenhuis verhuisde naar Sand, kocht ze het gebouw en verbouwde het tot hotel. Ze runt de zaak met een Noorse efficiëntie. Haar directe en pragmatische manier van aanpak is soms een beetje grappig en wekt mijn sympathie. Ook heel leuk is de levende mosmuur in het restaurant. Wat een leuk alternatief voor kamerplanten en tegelijkertijd geluiddempend. Jelsa wordt een idyllisch decor voor nacht aan het fjord met vanuit ons bed zicht op het witte kerktorentje en het piepkleine dorp.
De volgende ochtend bekijken we de kamers, alles supernetjes. Enig mankement. Geen nachtlampjes en haardroger: moeten misschien nog komen? Of niet? Nu geen nood: we komen in juni en dan wordt het amper donker. Bovendien kunnen de fervente haarföhners wel eens een nachtje overslaan, net zoals ikzelf. We zullen afwachten tot we straks het hotel in Sand hebben gezien. En dan leggen we onze keuze voor volgend jaar vast.
Het regent terug pijpestelen. Het maakt het landschap en vooral de rivieren dramatisch. Dit deel van de Ryfylke Scenic Route is nog wilder.
Het hotel in Sand ruikt muf en geeft een ‘worn-out’ indruk, zo erg zelfs dat het personeel er zich voor verontschuldigt. Dus onze keuze is gemaakt: het wordt Jelsa.
Wegversperringen, beurtelings rijden met tegenliggend verkeer, en vooral machtige watervallen begeleiden ons in de richting van Rosendal. Opnieuw wordt het een nachtje hotel, zodat we kunnen ontsnappen aan Hans. Het Rosendal Fjordhotel is een oord van familiaal getinte verwennerij. Een efficiënt ingerichte kamer, pure gastvrijheid en een heerlijk diner met perfecte bediening. Dit mag een rustpunt worden in de groepsreis, met twee nachten in hetzelfde hotel.
Tijdens het ontbijt observeer ik stiekem de andere gasten. Een broodmagere ouder wordende diva maakt het de serveerster aardig moeilijk. Met de nodige ophef verhuist ze van tafel weg van de airco. Uiteindelijk verhuist het brik Alpro sojamelk helemaal naar haar tafel. De brik staat tussen haar pillenbussen met voedingssupplementen om zichzelf op een stresserende wijze een gezonde levensstijl toe te meten.
Een ander koppel wacht op hun reisgenoten. Ze zijn onopvallend en ook zo gekleed. Dan arriveert het andere koppel, ook zestigers. Zij in blitse legging, een combinatie van oranje en donkerblauw, met erop een topje, waarover op ingenieuze wijze je een bovenlijfje kan trekken dat net achteraan twee spleetjes vrijlaat om haar gebruinde rug te showen. Praktisch! Etienne heeft te doen met de echtgenoot. Ook een jong koppeltje, die honderduit aan elkaar te vertellen hebben, alsook een koppel heren. De peuter, die gisterenavond jengelend met verveelde ouders het restaurant verliet, heeft duidelijk goed geslapen en brabbelt honderduit.
Tijd om in te pakken en verder te reizen.
