Laat mij maar lopen door de straten…we volgen een sightseeing traject van GPSmyCity. Zo lang mogelijk buiten blijven zolang het niet regent. Immers zo geraken we aan beelden voor website en presentatie. Al bij aanvang duiken we ongewild een verkeerstunnel in, waar we zowat worden weggeblazen op het smalle voetpad door het weergalmend lawaai en het gezucht van het verkeer. ‘No comment’ bij Etienne. Hij neemt deze cartografische blunder voor lief. Wel merk ik nadien dat mijn geloofwaardigheid als kaartlezer een deuk krijgt.
Plots staan we op de Piazza de Ferrari, ruim en imposant, waar de gevels de sierlijke fontein omkaderen. We wandelen naar de kathedraal San Lorenzo bewaakt door de leeuwen met krullende manen. Van de protserige Strada Nuova, door smalle stegen met retro winkelpanden richting haven.
Benieuwd naar de verhalen van Pfeiffer, komen we terecht op de Piazza delle Erbe. De stellingen voor de gevels zijn behangen met doeken. Terrastafels en stoelen liggen opgestapeld onder een groen zeil. Het geheel oogt groezelig onder de loodgrijze hemel.
We opteren voor een kleine trattoria, waar we tussen werkvolk, bedienden en geburen het dagmenu bestellen: pasta met pesto, orata ripiena, aqua et café voor € 17,50. Daar kan dan ook wel een wijntje bij. Een migrante komt haar winkeltje, gewikkeld rond haar arm langs de tafels aanbieden. Weerbaar en waardig verdedigt ze haar lot en dringt ze aan. Aandoenlijk. Ze stoort me niet. Ze heeft gelijk.
Eataly is een streling voor het oog en stimuleert mijn kookfantasieën. Alles om ter mooiste verpakt en geëxposeerd. Het restaurant met zicht op wiekende windzeilen is een mooie optie voor een vrije lunch.
Langs het aquarium, het piratenschip Galeone Neptune en Galata Museo del Mare, keren we door de Porto Antico terug naar het stadscentrum.
Toch nog een eerste palazzo? We duiken binnen in Palazzo Spinola, ooit gebouwd in opdracht van de Grimaldi’s in de 16de eeuw. De Genua Pass blijkt te werken. Kamermuziek werkt als een magneet. Viool, cello en piano brengen muziek van Brahms en Piazzolla. We cirkelen rond de muziek van Brahms door de kunstcollectie in de barokke vertrekken van het palazzo. Opmerkelijk wat die handelsmagnaten uit La Superba collectioneerden tijdens hun handelsmissies: Joos van Cleve, Rubens, Angelica Kauffman, Van Dijck,…
Na de pauze glippen we op twee lege stoelen en laten ons meevoeren naar transatlantische oorden op de vier jaargetijden van Astor Piazzolla, virtuoos en meeslepend.
In de schemering van de nauwe stegen verschijnen op de dorpels de sekswerkers, meestal van Afrikaanse origine op zoek naar een nieuw bestaan in het veel belovende Europa. De winkeltjes met fruit, groenten en discount kleding worden bediend door Indiërs. De straten worden overspannen met levensmotto’s in lichtkunst. De drukte creëert een sfeer van welbehagen.
De volgende ochtend jaagt de regen ons binnen in de palazzi. Op het menu: Bianco, Tursi, en mijn favoriet Rosso. De Genuezen waren kopers, schenkers en opdrachtgevers. De Balbi, Durazzo, Grimaldi, Spinola, … Zelfs het Palazzo San Giorgio, de Venetiaanse ambassade werd door de keizer van Constantinopel ontmanteld en als schuldaflossing naar Genua getransporteerd. Stel je even voor dat Antwerpen in Brussel het atomium komt opladen om aan ‘t Scheld te zetten.
Even verzadigd van ingelijste kunst wandelen we langs de fontein naar de Via XX Settembre, met etalages onder de statige collonades en mozaïekvloeren. Achter de Mercato Orientale vinden we op aanraden van zoonlief Osteria Rustichello. Subliem adres: Italiaanse gastronomie van niveau, authentiek en enthousiast. Het wordt een bruscheta met formaggio frescho en ansjovis, erna neemt Etienne tagliata al manzo en ikzelf tonno. Op vraag van de patron, kennis van Tom, wordt il pranzo bekroond met een fotoshoot.
We zwerven verder in de richting haven. Een te lange en saaie wandeling tot de Villa Croce, waar het museum voor hedendaagse kunst gesloten blijkt door wisseling van de collectie. Ik krijg het op mijn stekskes. Bovendien beweert de buschauffeur geen Genova Pass te kennen. Ik voel me berispt als een profiterend zwartrijder. Hoe dan ook we keren terug naar het appartement voor een gezellige avond aan de keukentafel.
De volgende ochtend brengen we onze bagage naar het Bristol Palace Hotel. Supervriendelijke ontvangst en onze kamer blijkt al klaar te zijn!
Wat missen we nog op onze checklist? Palazzo Ducale: geschrapt.
Chiesa di Santa Maria di Castello. Ingetogen romaansgotische architectuur gedecoreerd met delicate fresco’s. In het voormalige dominicanerklooster ontdekken we de muurschildering van de Aankondiging van de meester van Ravensburg.
Samen met een andere Italiaanse bezoeker worden we geloodst naar de 6de eeuwse crypte uit de Lombardische tijd. Wanneer de vrijwilligster informeert bij de Italiaanse heer van waar wij komen - zien we er dan zo schaapachtig uit? - knipt ze het licht aan in de vochtige ruimte met inderdaad sporen van zuilen en bladmotieven uit de vroege middeleeuwen. Drie gigantisch kakkerlakken van minstens 4 bij 2 cm schieten wriemelend in de spleten van het middeleeuwse gewelf. Akelig…
Terug naar het hotel voor afspraak met de sales. Ze toont ons vriendelijk efficiënt de verschillende kamertypes en overtuigt ons helemaal van de keuze van dit hotel, goed gelegen, stijlvol en bovendien sinds kort 5 sterren. Dit moet nog aangepast worden op onze website.
Langs de haven naar Palazzo Reale, destijds gebouwd als optrekje voor Francesco Balbi. De kunstschat van meer dan 300.000 items puilen uit van Vlaamse en Italiaanse meesters. Door een legertje aan suppoosten worden we gestuurd door het te volgen parcours. Geen ontkomen aan. We flaneren onder de collonades van de statige winkelstraten naar de Mercato Orientale voor een aperitivo. Dan naar het hotel voor diner met de nodige égards.
Na het ontbijt met een taxi naar het station voor terugreis naar Zwitserland. We wachten op de trein die 40 minuten vertraging heeft. Daar gaan ze in Der Schweiz niet mee kunnen lachen. Ondanks het gezelschap van tientallen vliegen, geven we zitplaats op het perron niet op. We koesteren de warme herfstzon.
