Zaterdag 5 augustus
Van Kristiansand naar Farsund
Twee dagen hebben we erover gedaan. Dus op ons gemak. Het was verrassend mooi. Met rustige plekjes en drukke toeristenpleisters.
Mandal: het eerste van de witte dorpen aan de kust. Gezellig,sfeervol. In contrast het hypermoderne gemeenschapshuis verbonden met een al even eigentijdse voetgangersbrug. We zoeken er folders en nestelen ons in de zetels tussen de locals, die er de krant komen lezen. De baliebediende helpt ons vriendelijk aan informatie over boottochten en een ‘nespresso espresso’. Op zoek naar het marktplein worden we verleid bij een aardbeienkraam en een schoenwinkel. Buit: nieuwe lila birkenstockers voor mij en stijlvolle winter-ecco’s voor Etienne.
En dan naar Tregde. Heerlijk zomerweer, mooie uitzichten op honderden eilanden, en zomerhuisjes en huizen van de Noren.
We rijden naar Lindesnes, de vuurtoren, het meest zuidelijke punt van Noorwegen, meer dan 2500 km van de Noordkaap. Toch wel een magische plek.
En dan wordt het tijd om aan de nacht te denken. We mijden de overvolle campings en camperplaatsen. We worden begrijpelijk door een Noor verder gestuurd, wanneer we vragen of we naast de schuur mogen parkeren. En uiteindelijk vinden we een plekje langs het minischooltje van Eigde, dat in 1959 werd gesloten. We menen zelfs versteende trollen tussen de stenenhopen te ontwaren. De wind steekt op en we snappen nu de beschutte plekjes van de huizen. Dus van de blokken af en naast het schooltje geparkeerd in de luwte voor een heel stille nacht.
Heerlijk geslapen van half 10 tot 8. Aan de andere kant van de school op zo’n volle 4 meter afstand, kunnen we in de zon en uit de wind spek en eieren bakken. We blijven hangen tot tegen de middag met verhalen over fjordboeren en trollen.
In Lyngfjord wippen we binnen in Rosfjord Strandhotel. Wat een zalige ligging! Wat een vooruitzicht voor onze gasten volgend jaar. Eén en al vakantiesfeer in een stijlvol scandinavisch interieur.
Lyngfjord zelf is zielloos modern, maar toch met een lekkere koffie en koek.
En dan openbaart zich het zuiden van Noorwegen echt. Onverwacht met bergen en fjorden in de richting van Farsund. In de buurt ontdekken we Loshavn met verhalen over vrijbuiters en oorlogen tegen Napoleon. Rotstekeningen van schepen uit de bronstijd vinden we in Pennefeltet. Het landschap er om heen is weids. Verweerde gneissrotsen contrasteren met roze tinten tegen de donkerpaarse zee, gerimpeld door de sterke wind.
Noordwaarts richting Flekkefjord, merken we dat deze grintweg wellicht niet geschikt is voor de autocar. Het afwisselende landschap van smalle dalen met diepe fjorden verbreedt zich regelmatig tot brede zonnige valleien, met boerderijen en hutten uit de wind. We vinden een schitterend plekje voor de nacht aan Hålandsvatnet. Het is stil. Alleen aan de overkant van het meer tegen de steile rotswand mekkert een bang geitje. Of is het een lammetje?
